Odmiana imienia Hugoś przez przypadki

Hugoś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hugoś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hugosia

Celownik
(komu? czemu?):Hugosiowi

Biernik
(kogo? co?):Hugosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hugosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hugosiu

Wołacz
(hej!):Hugosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HugośMoje drugie imię to właśnie Hugoś.
Ja i Hugoś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Hugoś.
Dopiero do mnie dotarło, że Hugoś już tu jest.
Jutro Hugoś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HugosiaLampion z dyni zrobiony na prośbę Hugosia.
Tata Hugosia opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Hugosia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Hugosia.
Muszę pochwalić pomysł Hugosia.

Celownik:
(komu? czemu?)
HugosiowiNapisałem wiersz dzięki Hugosiowi.
Musiałam się zwierzyć Hugosiowi.
Zostawiam Hugosiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Hugosiowi.
Powiedz wszystkim i Hugosiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
HugosiaWidzę Hugosia.
Na Hugosia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przyniesiona przez Hugosia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na Hugosia i na moment odebrało mu wigor.
Kawę kupioną przez Hugosia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HugosiemWieczorem z Hugosiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Hugosiem chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Hugosiem zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z Hugosiem przed szkołą.
Dwa dni temu miałam z Hugosiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HugosiuPowiedz mi, co myślisz o Hugosiu.
Dyskutuję o Hugosiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Hugosiu.
Myślę o Hugosiu.
Przy Hugosiu zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
HugosiuDziękuję Hugosiu za rozmowę!
Witaj Hugosiu!
Dobranoc Hugosiu!
Dobry wieczór Hugosiu!
Hugosiu! Wróć do mnie!