Odmiana imienia Hubuś przez przypadki

Hubuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hubuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hubusia

Celownik
(komu? czemu?):Hubusiowi

Biernik
(kogo? co?):Hubusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hubusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hubusiu

Wołacz
(hej!):Hubusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HubuśDopiero do mnie dotarło, że Hubuś już tu jest.
Hubuś ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Hubuś grzecznie śpi.
Hubuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Hubuś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HubusiaDla Hubusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Hubusia.
Postawa Hubusia była zupełnie inna.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Hubusia.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Hubusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
HubusiowiRozalia z troską przyglądała się Hubusiowi.
Przyglądam się Hubusiowi.
Słoik z kawą wyleciał Hubusiowi z rąk.
Mama przyznała rację Hubusiowi.
Hubusiowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
HubusiaPatrzył na Hubusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Hubusia i uśmiechnął się.
Kawę kupioną przez Hubusia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Pożegnali w końcu Hubusia i wyszli razem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Hubusia bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HubusiemObie z Hubusiem postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Hubusiem.
Dwa dni temu miałam z Hubusiem śmieszną przygodę.
Razem z Hubusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Hubusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HubusiuNo a teraz trochę więcej o Hubusiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Hubusiu.
Pamiętam o Hubusiu.
To jest pieśń o Hubusiu.
Piszę o Hubusiu.

Wołacz:
(hej!)
HubusiuDzień dobry Hubusiu!
Witaj Hubusiu!
Hubusiu! Wróć do mnie!
Hubusiu! Uważaj!
Dobranoc Hubusiu!