Odmiana imienia Hubertunia przez przypadki

Hubertunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hubertunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hubertuni

Celownik
(komu? czemu?):Hubertuni

Biernik
(kogo? co?):Hubertunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hubertunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hubertuni

Wołacz
(hej!):Hubertuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HubertuniaDobrze, że Hubertunia grzecznie śpi.
Hubertunia nie umie śpiewać.
Hubertunia ma katar i źle się czuje.
Jutro Hubertunia wyjdzie ze szpitala.
Co robi Hubertunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HubertuniWysyłam list do Hubertuni.
Póki co dodaję zdjęcia Hubertuni z wakacji.
Tata Hubertuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dziadek Hubertuni w tym czasie miał chorą rękę.
Pożyczę od Hubertuni samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
HubertuniHubertuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Hubertuni coś się stało.
Zaproponowałem Hubertuni dwa tematy.
Zszedłem z drogi Hubertuni i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Hubertuni.

Biernik:
(kogo? co?)
HubertunięSpojrzałem znacząco na Hubertunię.
Popatrzyłam na Hubertunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Hubertunię spłynęła niewymowna ulga.
W końcu obudzili Hubertunię, żeby ich ratował.
Chwyciła Hubertunię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HubertuniąŚpiewam z Hubertunią.
Powinnam jednak pojechać z Hubertunią.
Ja z Hubertunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wczoraj wracamy z Hubertunią od lekarza.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Hubertunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HubertuniPrzy Hubertuni zapomniałem o wszystkim.
Mamrotał coś o Hubertuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Bardzo fajny blog o Hubertuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Hubertuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Hubertuni.

Wołacz:
(hej!)
HubertuniuDobranoc Hubertuniu!
Dziękuję Hubertuniu za rozmowę!
Hubertuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Hubertuniu!
Gdzie jesteś Hubertuniu!?