Odmiana imienia Hubercio przez przypadki

Hubercio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hubercio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hubercia

Celownik
(komu? czemu?):Huberciowi

Biernik
(kogo? co?):Hubercia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Huberciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Huberciu

Wołacz
(hej!):Huberciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HubercioCo robi Hubercio?
Hubercio chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Hubercio wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Hubercio.
Hubercio tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HuberciaRozalia podeszła do Hubercia.
Postawa Hubercia była zupełnie inna.
Dla Hubercia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Specjalnością Hubercia jest jazda na koniu.
Hubercia siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
HuberciowiHuberciowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Musiałam się zwierzyć Huberciowi.
Ten nie pozostał dłużny Huberciowi.
Dzięki Huberciowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Huberciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HuberciaHubercia zaczęło to nieco irytować.
Przeprosiłam Hubercia i poszłam dalej.
Spojrzałam na Hubercia w wymownym geście.
Spojrzał na Hubercia z zaciekawieniem.
Widzę Hubercia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HuberciemZginął w pojedynku z Huberciem.
Razem z Huberciem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Sprzątam pokój razem z Huberciem.
Siedzieliśmy z Huberciem na kanapie.
Wieczorem z Huberciem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HuberciuArtykuł o Huberciu wywołał burzę w mediach.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Huberciu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Huberciu.
Pamiętajmy o Huberciu i jej rodzinie.
Wczoraj wspomniałam o Huberciu z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
HuberciuHuberciu! Wróć do mnie!
Huberciu! Uważaj!
Dziękuję Huberciu za rozmowę!
Huberciu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Huberciu!