Odmiana imienia Horacek przez przypadki

Horacek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Horacek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Horacka

Celownik
(komu? czemu?):Horackowi

Biernik
(kogo? co?):Horacka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Horackiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Horacku

Wołacz
(hej!):Horacku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HoracekMoje drugie imię to właśnie Horacek.
Dziś Horacek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Horacek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Horacek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Horacek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HorackaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Horacka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Horacka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Horacka.
Dla Horacka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam zadzwonić do Horacka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HorackowiSłoik z kawą wyleciał Horackowi z rąk.
Powiedz wszystkim i Horackowi, że nic mi nie jest.
Co tej Horackowi po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Horackowi.
Chciałam szybko pochwalić się Horackowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HorackaSpojrzała na Horacka jeszcze raz.
Spojrzał na Horacka i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez Horacka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Horacka co lubi.
Patrzy na Horacka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HorackiemSiedzieliśmy z Horackiem na ławce w parku.
Rozmawiam z Horackiem.
Razem z Horackiem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Horackiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Horackiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HorackuRozmawiam o Horacku.
Pamiętajmy o Horacku i jej rodzinie.
Hipnotyzująca powieść o Horacku i płatnym mordercy.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Horacku.
Przynajmniej tak myślał tata o Horacku.

Wołacz:
(hej!)
HorackuHoracku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Horacku!?
Dobranoc Horacku!
Witaj Horacku!
Dziękuję Horacku za rozmowę!