Odmiana imienia Honorynka przez przypadki

Honorynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Honorynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Honorynki

Celownik
(komu? czemu?):Honorynce

Biernik
(kogo? co?):Honorynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Honorynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Honorynce

Wołacz
(hej!):Honorynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HonorynkaDla mnie było już jasne, ze Honorynka umiera.
Ja i Honorynka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Honorynka.
W domu Honorynka często urządza rodzicom pokazy mody.
Honorynka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HonorynkiNie lubię Honorynki.
Zaproszenia na urodziny Honorynki są gotowe.
Specjalnością Honorynki jest jazda na koniu.
Tym razem prezentujemy wystawę Honorynki.
W sobotę są urodziny Honorynki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HonorynceCoś muszę Honorynce powiedzieć, stoi i czeka.
Honorynce wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Honorynce, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Honorynce.
Rozalia z troską przyglądała się Honorynce.

Biernik:
(kogo? co?)
HonorynkęWidziałem dzisiaj Honorynkę z mojej klasy.
Widzę Honorynkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Honorynkę.
Przyniesiona przez Honorynkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Honorynkę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HonorynkąWymyśliłam z Honorynką nową zabawę.
Wieczorem z Honorynką znowu idziemy na spacer.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Honorynką.
Razem z Honorynką zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Honorynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HonorynceChciałbym być teraz przy Honorynce.
Myślę o Honorynce.
To jest pieśń o Honorynce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Honorynce.
Kilka słów od autora materiału o Honorynce.

Wołacz:
(hej!)
HonorynkoHonorynko! Uważaj!
Cześć Honorynko!
Dziękuję Honorynko za rozmowę!
Dzień dobry Honorynko!
Gdzie jesteś Honorynko!?