Odmiana imienia Hipusia przez przypadki

Hipusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hipusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hipusi

Celownik
(komu? czemu?):Hipusi

Biernik
(kogo? co?):Hipusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hipusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hipusi

Wołacz
(hej!):Hipusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HipusiaHipusia chce pójść ze mną na spacer.
Hipusia wraca do domu.
Ja i Hipusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Hipusia?
Moje drugie imię to właśnie Hipusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HipusiPóki co dodaję zdjęcia Hipusi z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Hipusi.
Specjalnością Hipusi jest jazda na koniu.
Uroda Hipusi miała potężną moc.
Muszę pochwalić pomysł Hipusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
HipusiKorzysta z okazji, by wyznać Hipusi miłość.
Tego Hipusi było już za wiele.
Daję Hipusi, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Hipusi.
Dzięki Hipusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
HipusięNa Hipusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Hipusię bardzo przyjaźnie.
Hipusię zaświerzbiały ręce.
Nieśmiało gładzi Hipusię po włosach.
Popatrzyłam na Hipusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HipusiąJa z Hipusią chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Hipusią.
Zobacz wywiad z Hipusią oraz innymi uczestnikami finału.
Ja z Hipusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Hipusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HipusiNo a teraz trochę więcej o Hipusi.
Mowa oczywiście o Hipusi.
A przecież nikt inaczej o Hipusi nie pisał.
Kiedyś tam chciałam napisać o Hipusi.
Kto dziś pamięta o Hipusi.

Wołacz:
(hej!)
HipusiuHipusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Hipusiu!
Gdzie jesteś Hipusiu!?
Hipusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Hipusiu za rozmowę!