Odmiana imienia Hipolunia przez przypadki

Hipolunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hipolunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hipoluni

Celownik
(komu? czemu?):Hipoluni

Biernik
(kogo? co?):Hipolunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hipolunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hipoluni

Wołacz
(hej!):Hipoluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HipoluniaDopiero do mnie dotarło, że Hipolunia już tu jest.
Hipolunia nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Hipolunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Hipolunia.
Autorem artykułu jest Hipolunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HipoluniDzisiaj wyruszyliśmy do domu Hipoluni.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Hipoluni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Hipoluni.
Serce Hipoluni stanęło na moment.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Hipoluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
HipoluniCo tej Hipoluni po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Hipoluni.
Hipoluni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Hipoluni o swoich zainteresowaniach.
Zostawiam Hipoluni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
HipolunięOdprowadziłam Hipolunię do wyjścia.
Spojrzałam na Hipolunię w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Hipolunię i na moment odebrało mu wigor.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Hipolunię.
Spojrzałem znacząco na Hipolunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HipoluniąJadę z Hipolunią na dyskotekę.
Sprzątam pokój razem z Hipolunią.
Karolina miała się spotkać z Hipolunią przed szkołą.
Pracuję z Hipolunią.
Śpiewam z Hipolunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HipoluniAnna sama już nie wie, co myśleć o Hipoluni.
Mamrotał coś o Hipoluni, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętam o Hipoluni.
A przecież nikt inaczej o Hipoluni nie pisał.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Hipoluni.

Wołacz:
(hej!)
HipoluniuDzień dobry Hipoluniu!
Hipoluniu! Uważaj!
Dziękuję Hipoluniu za rozmowę!
Hej Hipoluniu!
Cześć Hipoluniu!