Odmiana imienia Hinia przez przypadki

Hinia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hinia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hinii

Celownik
(komu? czemu?):Hinii

Biernik
(kogo? co?):Hinię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hinią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hinii

Wołacz
(hej!):Hinio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HiniaHinia ma katar i źle się czuje.
Co robi Hinia?
Hinia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Hinia.
Dopiero do mnie dotarło, że Hinia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HiniiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Hinii.
Przed domem Hinii zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rodzina Hinii wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Hinii.
Dla Hinii ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
HiniiHinii wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Hinii.
Słoik z kawą wyleciał Hinii z rąk.
Mama przyznała rację Hinii.
Korzysta z okazji, by wyznać Hinii miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
HinięPrzyniesiona przez Hinię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Hinię.
Widziałem dzisiaj Hinię z mojej klasy.
Spojrzałam na Hinię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Hinię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HiniąRazem z Hinią zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Hinią.
Wymyśliłam z Hinią nową zabawę.
Sprzątam pokój z Hinią.
Przez chwilę oboje z Hinią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HiniiWspominam o Hinii.
Kiedyś tam chciałam napisać o Hinii.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Hinii.
Zapraszam na film dokumentalny o Hinii.
Hipnotyzująca powieść o Hinii i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
HinioDobranoc Hinio!
Hinio! Gdzie jesteś?
Hej Hinio!
Dzień dobry Hinio!
Hinio! Uważaj!