Odmiana imienia Hilduś przez przypadki

Hilduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hilduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hildusia

Celownik
(komu? czemu?):Hildusiowi

Biernik
(kogo? co?):Hildusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hildusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hildusiu

Wołacz
(hej!):Hildusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HilduśJa i Hilduś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Hilduś grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Hilduś.
Hilduś tego nie widzi.
Hilduś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HildusiaHildusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Hildusia.
Jadę do Hildusia.
Prosimy o pomoc dla Hildusia.
Na korytarzu blisko pokoju Hildusia stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
HildusiowiHildusiowi oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Hildusiowi coś się stało.
Zostawiam Hildusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Hildusiowi wyjdzie do na dobre.
Opowiedziałam Hildusiowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
HildusiaNa Hildusia spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzała na Hildusia jeszcze raz.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Hildusia.
Kacper patrzył na Hildusia ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Hildusia i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HildusiemJa z Hildusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Hildusiem na ławce w parku.
A sytuacja z Hildusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dorota spotkała się z Hildusiem.
Oboje z Hildusiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HildusiuWięcej o Hildusiu znajdziecie na naszej stronie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Hildusiu.
Od ostatniego wpisu o Hildusiu wydarzyło się sporo.
Chciałbym być teraz przy Hildusiu.
Piszę o Hildusiu.

Wołacz:
(hej!)
HildusiuHildusiu! Uważaj!
Hildusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Hildusiu za rozmowę!
Hej Hildusiu!
Dobranoc Hildusiu!