Odmiana imienia Hildka przez przypadki

Hildka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hildka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hildki

Celownik
(komu? czemu?):Hildce

Biernik
(kogo? co?):Hildkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hildką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hildce

Wołacz
(hej!):Hildko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HildkaAutorem niniejszego tekstu jest Hildka.
Dobrze, że Hildka grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Hildka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Hildka.
Dopiero do mnie dotarło, że Hildka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HildkiTato Hildki produkował abażury.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Hildki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Hildki słychać.
Dziadek Hildki w tym czasie miał chorą rękę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Hildki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HildceNie wiem, co powiedzieć Hildce.
Hildce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Hildce, to co najlepsze we mnie.
Powiedz wszystkim i Hildce, że nic mi nie jest.
Zaproponowałem Hildce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
HildkęPrzed sesją zapytałam Hildkę co lubi.
W Hildkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Hildkę jak dopisuje kolejne literki.
Kacper patrzył na Hildkę ze zdumieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Hildkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HildkąRazem z Hildką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Weekend spędzony z Hildką był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Hildką przy basenie.
Dorota spotkała się z Hildką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Hildką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HildceMyślę o Hildce.
Przynajmniej tak myślał tata o Hildce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Hildce.
To jest pieśń o Hildce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Hildce.

Wołacz:
(hej!)
HildkoGdzie jesteś Hildko!?
Dzień dobry Hildko!
Hildko! Gdzie jesteś?
Hildko! Uważaj!
Dziękuję Hildko za rozmowę!