Odmiana imienia Hildemar przez przypadki

Hildemar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hildemar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hildemara

Celownik
(komu? czemu?):Hildemarowi

Biernik
(kogo? co?):Hildemara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hildemarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hildemarze

Wołacz
(hej!):Hildemarze!

Przykłady deklinacji imienia Hildemar” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Hildemar

Hildemar nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Hildemar.
Jutro Hildemar wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Hildemar.
Dobrze, że Hildemar grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Hildemara

Rodzina Hildemara wyprowadziła się.
Tata Hildemara sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hildemara.
Zostało sto dni do narodzin Hildemara.
Na korytarzu blisko pokoju Hildemara stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Hildemarowi

Dzięki Hildemarowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Daję Hildemarowi, to co najlepsze we mnie.
Mama przyznała rację Hildemarowi.
Od początku próbujemy pomóc Hildemarowi.
Proszę Hildemarowi nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Hildemara

Hildemara zaczęło to nieco irytować.
Sierżant wpatrywał się w Hildemara jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Obserwuję Hildemara bardzo uważnie.
Spojrzała na Hildemara jeszcze raz.
Kawę kupioną przez Hildemara wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Hildemarem

Zginął w pojedynku z Hildemarem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Hildemarem.
Jadę na wycieczkę razem z Hildemarem.
Siedzieliśmy z Hildemarem na ławce w parku.
Dwa dni temu miałam z Hildemarem śmieszną przygodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Hildemarze

Powoli spełniam swoje marzenia o Hildemarze.
Wspominam o Hildemarze.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Hildemarze.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Hildemarze.
Pamiętam o Hildemarze.

Wołacz (hej!): Hildemarze

Dobranoc Hildemarze!
Hej Hildemarze!
Hildemarze! Gdzie jesteś?
Witaj Hildemarze!
Dziękuję Hildemarze za rozmowę!