Odmiana imienia Hildemar przez przypadki

Hildemar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hildemar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hildemara

Celownik
(komu? czemu?):Hildemarowi

Biernik
(kogo? co?):Hildemara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hildemarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hildemarze

Wołacz
(hej!):Hildemarze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HildemarHildemar nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Hildemar.
Jutro Hildemar wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Hildemar.
Dobrze, że Hildemar grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HildemaraRodzina Hildemara wyprowadziła się.
Tata Hildemara sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hildemara.
Zostało sto dni do narodzin Hildemara.
Na korytarzu blisko pokoju Hildemara stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
HildemarowiDzięki Hildemarowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Daję Hildemarowi, to co najlepsze we mnie.
Mama przyznała rację Hildemarowi.
Od początku próbujemy pomóc Hildemarowi.
Proszę Hildemarowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
HildemaraHildemara zaczęło to nieco irytować.
Sierżant wpatrywał się w Hildemara jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Obserwuję Hildemara bardzo uważnie.
Spojrzała na Hildemara jeszcze raz.
Kawę kupioną przez Hildemara wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HildemaremZginął w pojedynku z Hildemarem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Hildemarem.
Jadę na wycieczkę razem z Hildemarem.
Siedzieliśmy z Hildemarem na ławce w parku.
Dwa dni temu miałam z Hildemarem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HildemarzePowoli spełniam swoje marzenia o Hildemarze.
Wspominam o Hildemarze.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Hildemarze.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Hildemarze.
Pamiętam o Hildemarze.

Wołacz:
(hej!)
HildemarzeDobranoc Hildemarze!
Hej Hildemarze!
Hildemarze! Gdzie jesteś?
Witaj Hildemarze!
Dziękuję Hildemarze za rozmowę!