Odmiana imienia Hilaruś przez przypadki

Hilaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hilaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hilarusia

Celownik
(komu? czemu?):Hilarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Hilarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hilarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hilarusiu

Wołacz
(hej!):Hilarusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HilaruśDopiero do mnie dotarło, że Hilaruś już tu jest.
Co robi Hilaruś?
Ja i Hilaruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Hilaruś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Hilaruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HilarusiaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Hilarusia.
Przyglądałam się dłoniom Hilarusia.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Hilarusia.
Uroda Hilarusia miała potężną moc.
Zbieramy na nowy wózek dla Hilarusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
HilarusiowiDzięki Hilarusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Hilarusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Hilarusiowi również się podoba.
Daję Hilarusiowi, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Hilarusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HilarusiaLubię Hilarusia.
Spojrzałam na Hilarusia jak dopisuje kolejne literki.
Podchodzi, całuje Hilarusia i idzie do wyjścia.
Patrzył na Hilarusia z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzę na Hilarusia i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HilarusiemIdę na spacer z Hilarusiem.
Siedzieliśmy z Hilarusiem przy basenie.
Oboje z Hilarusiem wybuchliśmy śmiechem.
Oboje z Hilarusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Kasia z Hilarusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HilarusiuTen wiersz jest o Hilarusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Hilarusiu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Hilarusiu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Hilarusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Hilarusiu.

Wołacz:
(hej!)
HilarusiuDobry wieczór Hilarusiu!
Dobranoc Hilarusiu!
Hilarusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Hilarusiu!
Witaj Hilarusiu!