Odmiana imienia Hilariona przez przypadki

Hilariona imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hilariona

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hilariony

Celownik
(komu? czemu?):Hilarionie

Biernik
(kogo? co?):Hilarionę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hilarioną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hilarionie

Wołacz
(hej!):Hilariono!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HilarionaHilariona nie umie grać na gitarze.
Dziś Hilariona ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Hilariona.
Na drugie imię mam Hilariona.
Hilariona wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HilarionyZobaczyłam uśmiechniętą twarz Hilariony.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Hilariony.
Rodzina Hilariony wyprowadziła się.
W sobotę są urodziny Hilariony.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Hilariony.

Celownik:
(komu? czemu?)
HilarionieChciałam szybko pochwalić się Hilarionie.
Kto wie, może Hilarionie wyjdzie do na dobre.
Co tej Hilarionie po głowie chodzi?
Hilarionie oczy błyszczą.
Tego Hilarionie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
HilarionęSpojrzałam na Hilarionę w wymownym geście.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Hilarionę.
Spojrzałem znacząco na Hilarionę.
Spojrzałam na Hilarionę.
Nieśmiało gładzi Hilarionę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HilarionąSprzątam pokój razem z Hilarioną.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Hilarioną.
Śpiewam z Hilarioną.
Sprzątam pokój z Hilarioną.
Ja z Hilarioną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HilarionieWięcej o Hilarionie znajdziecie na naszej stronie.
Pamiętajmy o Hilarionie i jej rodzinie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Hilarionie.
Czasami myślę sobie o Hilarionie.
Rozmawiam o Hilarionie.

Wołacz:
(hej!)
HilarionoHilariono! Uważaj!
Dobry wieczór Hilariono!
Hej Hilariono!
Cześć Hilariono!
Hilariono! Wróć do mnie!