Odmiana imienia Hieronimek przez przypadki

Hieronimek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hieronimek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hieronimka

Celownik
(komu? czemu?):Hieronimkowi

Biernik
(kogo? co?):Hieronimka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hieronimkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hieronimku

Wołacz
(hej!):Hieronimku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HieronimekMam na imię Hieronimek.
Hieronimek wraca do domu.
Za chwilę wróci Hieronimek z lasu.
Hieronimek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Hieronimek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HieronimkaJadę do Hieronimka.
Rodzina Hieronimka zginęła w wypadku samochodowym.
Szukałem linków do strony Hieronimka.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Hieronimka.
Od razu zobaczyła ich mama Hieronimka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HieronimkowiKupiłem Hieronimkowi magnes na lodówkę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Hieronimkowi.
Dzięki Hieronimkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Hieronimkowi.
Proszę Hieronimkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
HieronimkaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Hieronimka.
Spoglądam na Hieronimka.
Hieronimka znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Hieronimka.
Patrzył na Hieronimka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HieronimkiemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Hieronimkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Hieronimkiem.
Zostaliśmy z Hieronimkiem w salonie sami.
Śpiewam z Hieronimkiem.
Oboje z Hieronimkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HieronimkuWarto także pomyśleć chwilę o Hieronimku.
W powrotnej drodze myślał o Hieronimku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Hieronimku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Hieronimku.
Pamiętam o Hieronimku.

Wołacz:
(hej!)
HieronimkuGdzie jesteś Hieronimku!?
Hieronimku! Uważaj!
Hieronimku! Gdzie jesteś?
Cześć Hieronimku!
Dobry wieczór Hieronimku!