Odmiana imienia Hermesek przez przypadki

Hermesek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hermesek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hermeska

Celownik
(komu? czemu?):Hermeskowi

Biernik
(kogo? co?):Hermeska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hermeskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hermesku

Wołacz
(hej!):Hermesku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HermesekZa chwilę wróci Hermesek z lasu.
Hermesek nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Hermesek.
Ja i Hermesek nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Hermesek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HermeskaTata Hermeska opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przez cały dzień czułam wzrok Hermeska na sobie.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Hermeska.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Hermeska.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Hermeska.

Celownik:
(komu? czemu?)
HermeskowiTen nie pozostał dłużny Hermeskowi.
Hermeskowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Hermeskowi.
Dzięki Hermeskowi święta nabrały nowego wymiaru.
Rozalia z troską przyglądała się Hermeskowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HermeskaPodchodzi, całuje Hermeska i idzie do wyjścia.
Zdjęcie przesłane przez Hermeska.
Na Hermeska spłynęła niewymowna ulga.
Na Hermeska moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Hermeska z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HermeskiemOboje z Hermeskiem wybuchliśmy śmiechem.
Zostanę tu tylko z Hermeskiem i chłopakami.
Ja z Hermeskiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Hermeskiem chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Hermeskiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HermeskuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Hermesku.
Wspominam o Hermesku.
A przecież nikt inaczej o Hermesku nie pisał.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Hermesku.
Warto także pomyśleć chwilę o Hermesku.

Wołacz:
(hej!)
HermeskuDobry wieczór Hermesku!
Dzień dobry Hermesku!
Witaj Hermesku!
Hermesku! Wróć do mnie!
Dobranoc Hermesku!