Odmiana imienia Hermanek przez przypadki

Hermanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hermanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hermanka

Celownik
(komu? czemu?):Hermankowi

Biernik
(kogo? co?):Hermanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hermankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hermanku

Wołacz
(hej!):Hermanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HermanekAutorem niniejszego tekstu jest Hermanek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Hermanek.
Ma na imię Hermanek.
Moje drugie imię to właśnie Hermanek.
Dziś Hermanek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HermankaDzisiaj wyruszyliśmy do domu Hermanka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Hermanka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Hermanka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Hermanka.
Postanowiłam zadzwonić do Hermanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HermankowiOpowiadam Hermankowi o swoich zainteresowaniach.
Zostawiam Hermankowi karteczkę i już mnie nie ma.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Hermankowi.
Hermankowi oczy błyszczą.
Zszedłem z drogi Hermankowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
HermankaObserwuję Hermanka bardzo uważnie.
Widziałem dzisiaj Hermanka z mojej klasy.
Chwyciła Hermanka za rękaw płaszcza.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Hermanka.
Zdjęcie przesłane przez Hermanka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HermankiemJadę na wycieczkę razem z Hermankiem.
Wymyśliłam z Hermankiem nową zabawę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Hermankiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Hermankiem.
Zostanę tu tylko z Hermankiem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HermankuPamiętam o Hermanku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Hermanku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Hermanku.
Pamiętajmy o Hermanku i jej rodzinie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Hermanku.

Wołacz:
(hej!)
HermankuDobry wieczór Hermanku!
Dzień dobry Hermanku!
Dobranoc Hermanku!
Hermanku! Wróć do mnie!
Hermanku! Gdzie jesteś?