Odmiana imienia Herietka przez przypadki

Herietka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Herietka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Herietki

Celownik
(komu? czemu?):Herietce

Biernik
(kogo? co?):Herietkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Herietką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Herietce

Wołacz
(hej!):Herietko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HerietkaHerietka tego nie widzi.
Ja i Herietka nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Herietka.
Autorem niniejszego tekstu jest Herietka.
Herietka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HerietkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Herietki.
W sobotę są urodziny Herietki.
Ręka Herietki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
W domu babci Herietki od zawsze stał stary zegar.
Rodzina Herietki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
HerietceCo tej Herietce po głowie chodzi?
Herietce wpadły w ucho słowa piosenki.
Chciałam szybko pochwalić się Herietce.
Daję Herietce, to co najlepsze we mnie.
Tego Herietce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
HerietkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Herietkę.
W Herietkę nagle coś wstąpiło.
Spotkałam Herietkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kacper patrzył na Herietkę ze zdumieniem.
Spojrzała na Herietkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HerietkąPrzez chwilę oboje z Herietką patrzyli na siebie.
Weekend spędzony z Herietką był przesympatyczny.
Tym razem korespondowałam z Herietką.
Dorota spotkała się z Herietką.
Siedzieliśmy z Herietką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HerietceZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Herietce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Herietce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Herietce.
Przy Herietce zapomniałem o wszystkim.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Herietce.

Wołacz:
(hej!)
HerietkoCześć Herietko!
Dzień dobry Herietko!
Dobranoc Herietko!
Gdzie jesteś Herietko!?
Hej Herietko!