Odmiana imienia Herbort przez przypadki

Herbort imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Herbort

Dopełniacz
(kogo? czego?):Herborta

Celownik
(komu? czemu?):Herbortowi

Biernik
(kogo? co?):Herborta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Herbortem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Herborcie

Wołacz
(hej!):Herborcie!

Przykłady odmiany imienia Herbort” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Herbort

Ja i Herbort nie wiedziałyśmy, co robić.
Herbort chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Herbort zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Herbort już tu jest.
Na drugie imię mam Herbort.

Dopełniacz (kogo? czego?): Herborta

Nie ma Herborta.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Herborta.
Przedwczoraj były urodziny Herborta.
Pożyczę od Herborta samochód i możemy jechać.
Na korytarzu blisko pokoju Herborta stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Herbortowi

Tym razem nie damy Herbortowi dojść do głosu.
Herbortowi włosy stanęły dęba na głowie.
Daję Herbortowi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Herbortowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Herbortowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Herborta

Spojrzał na Herborta z zaciekawieniem.
Odprowadziłam Herborta do wyjścia.
Pożegnali w końcu Herborta i wyszli razem.
W końcu obudzili Herborta, żeby ich ratował.
Przed sesją zapytałam Herborta co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Herbortem

Siedzieliśmy z Herbortem na kanapie.
Jadę z Herbortem na dyskotekę.
Razem z Herbortem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wczoraj wracamy z Herbortem od lekarza.
Razem z Herbortem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Herborcie

Ten wiersz jest o Herborcie.
Związana jest z nią legenda o Herborcie.
Wczoraj wspomniałam o Herborcie z moim tatą.
Więcej o Herborcie znajdziecie na naszej stronie.
Kilka słów od autora materiału o Herborcie.

Wołacz (hej!): Herborcie

Dziękuję Herborcie za rozmowę!
Witaj Herborcie!
Dobry wieczór Herborcie!
Herborcie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Herborcie!?