Odmiana imienia Heniusia przez przypadki

Heniusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Heniusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heniusi

Celownik
(komu? czemu?):Heniusi

Biernik
(kogo? co?):Heniusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heniusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heniusi

Wołacz
(hej!):Heniusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeniusiaNa drugie imię mam Heniusia.
Ja i Heniusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Heniusia.
Heniusia ma katar i źle się czuje.
Heniusia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeniusiLampion z dyni zrobiony na prośbę Heniusi.
Jestem mamą Heniusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Heniusi.
Zostało sto dni do narodzin Heniusi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Heniusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeniusiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Heniusi.
Od początku próbujemy pomóc Heniusi.
Heniusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Heniusi z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Heniusi.

Biernik:
(kogo? co?)
HeniusięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Heniusię bardzo przyjaźnie.
Spotkałam Heniusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Heniusię.
Zdjęcie przesłane przez Heniusię.
Patrzył na Heniusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeniusiąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Heniusią.
Tym razem korespondowałam z Heniusią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Heniusią.
Zostanę tu tylko z Heniusią i chłopakami.
Obie z Heniusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeniusiA o Heniusi to i słowa rzec nie umiał.
Bardzo fajny blog o Heniusi.
Artykuł o Heniusi wywołał burzę w mediach.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Heniusi.
Myślał o Heniusi i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
HeniusiuDobranoc Heniusiu!
Gdzie jesteś Heniusiu!?
Dziękuję Heniusiu za rozmowę!
Cześć Heniusiu!
Heniusiu! Uważaj!