Odmiana imienia Heniu przez przypadki

Heniu imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Heniu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Henia

Celownik
(komu? czemu?):Heniowi

Biernik
(kogo? co?):Henia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heniem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heniu

Wołacz
(hej!):Heniu!

Przykłady deklinacji imienia Heniu” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Heniu

Jutro Heniu wyjdzie ze szpitala.
Dziś Heniu ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
W domu Heniu często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Heniu?
Autorem artykułu jest Heniu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Henia

Dla Henia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Wysyłam list do Henia.
Jestem mamą Henia i jeszcze trojga innych dzieci.
Piszę list do Henia.
Szkoda że Henia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik (komu? czemu?): Heniowi

Nie wiem, co powiedzieć Heniowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Heniowi.
Heniowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Heniowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ten nie pozostał dłużny Heniowi.

Biernik (kogo? co?): Henia

Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Henia.
Chwyciła Henia za rękaw płaszcza.
Lubię Henia.
Patrzył na Henia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spoglądam na Henia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Heniem

Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Heniem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Heniem.
Idę na spacer z Heniem.
Obie z Heniem postawiłyśmy na zmiany.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Heniem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Heniu

Związana jest z nią legenda o Heniu.
Nie wspomniałem na początku o Heniu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Heniu.
Pamiętajmy o Heniu i jej rodzinie.
A przecież nikt inaczej o Heniu nie pisał.

Wołacz (hej!): Heniu

Dobranoc Heniu!
Hej Heniu!
Heniu! Uważaj!
Dzień dobry Heniu!
Gdzie jesteś Heniu!?