Odmiana imienia Henia przez przypadki

Henia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Henia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heni

Celownik
(komu? czemu?):Heni

Biernik
(kogo? co?):Henię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Henią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heni

Wołacz
(hej!):Heniu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Henie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heń

Celownik
(komu? czemu?):Heniom

Biernik
(kogo? co?):Henie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heniami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heniach

Wołacz
(hej!):Henie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeniaHenia nie umie śpiewać.
Henia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Henia z lasu.
Henia ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Henia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeniDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Heni.
Przed sobą ujrzałam rękę Heni.
Heni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ręka Heni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tymczasem zauważyłam wpis Heni kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeniOddaję Heni list.
Przyglądam się Heni.
Proszę Heni nie dokuczać!
Heni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ja na pewno przekaże swój procent Heni.

Biernik:
(kogo? co?)
HenięZdjęcie przesłane przez Henię.
Czekałam na Henię w kawiarni.
Sierżant wpatrywał się w Henię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kacper patrzył na Henię ze zdumieniem.
Spoglądam na Henię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeniąZostanę tu tylko z Henią i chłopakami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Henią na krytym basenie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Henią.
Dorota spotkała się z Henią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Henią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeniArtykuł o Heni wywołał burzę w mediach.
Przynajmniej tak myślał tata o Heni.
W powrotnej drodze myślał o Heni.
Przez chwilę pomyślałam o Heni.
Czasami myślę sobie o Heni.

Wołacz:
(hej!)
HeniuHeniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Heniu!
Heniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Heniu!?
Dziękuję Heniu za rozmowę!