Odmiana imienia Helunia przez przypadki

Helunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heluni

Celownik
(komu? czemu?):Heluni

Biernik
(kogo? co?):Helunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heluni

Wołacz
(hej!):Heluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeluniaHelunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Helunia zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Helunia.
Helunia chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Helunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeluniPrzed sobą ujrzałam rękę Heluni.
Ręka Heluni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Heluni.
Serce Heluni stanęło na moment.
Najbardziej polubiłam ojca Heluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeluniNapisałem wiersz dzięki Heluni.
Zerwał jabłko i podał je Heluni.
Coś muszę Heluni powiedzieć, stoi i czeka.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Heluni coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się Heluni.

Biernik:
(kogo? co?)
HelunięW końcu obudzili Helunię, żeby ich ratował.
Spojrzała na Helunię jeszcze raz.
Helunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Helunię.
Patrzy na Helunię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeluniąWczoraj wracamy z Helunią od lekarza.
Siedzieliśmy z Helunią na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Helunią.
Wieczorem z Helunią znowu idziemy na spacer.
Obie z Helunią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeluniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Heluni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Heluni.
Teraz chcę napisać parę słów o Heluni.
Marzę o Heluni.
Mówimy tu oczywiście o Heluni.

Wołacz:
(hej!)
HeluniuHej Heluniu!
Heluniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Heluniu!?
Heluniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Heluniu za rozmowę!