Odmiana imienia Heloizusia przez przypadki

Heloizusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Heloizusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heloizusi

Celownik
(komu? czemu?):Heloizusi

Biernik
(kogo? co?):Heloizusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heloizusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heloizusi

Wołacz
(hej!):Heloizusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeloizusiaMam na imię Heloizusia.
Dziś Heloizusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Moje drugie imię to właśnie Heloizusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Heloizusia.
Ma na imię Heloizusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeloizusiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Heloizusi.
Tata Heloizusi poszedł otworzyć drzwi.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Heloizusi.
Specjalnością Heloizusi jest jazda na koniu.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Heloizusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeloizusiOpowiedziałam Heloizusi o przykrości która mnie spotkała.
Heloizusi oczy błyszczą.
Ja na pewno przekaże swój procent Heloizusi.
Oddaję Heloizusi list.
Przyglądam się Heloizusi.

Biernik:
(kogo? co?)
HeloizusięSpoglądam na Heloizusię.
W Heloizusię nagle coś wstąpiło.
Podchodzi, całuje Heloizusię i idzie do wyjścia.
Przyniesiona przez Heloizusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spotkałam Heloizusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeloizusiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Heloizusią.
Weekend spędzony z Heloizusią był przesympatyczny.
Oboje z Heloizusią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Heloizusią zrobiłyśmy obiad.
Tym razem korespondowałam z Heloizusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeloizusiPrzygotowuje książkę o Heloizusi.
Od ostatniego wpisu o Heloizusi wydarzyło się sporo.
Na koniec parę słów o Heloizusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Heloizusi.
A przecież nikt inaczej o Heloizusi nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
HeloizusiuHeloizusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Heloizusiu!
Dobranoc Heloizusiu!
Heloizusiu! Uważaj!
Hej Heloizusiu!