Odmiana imienia Helmutek przez przypadki

Helmutek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helmutek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helmutka

Celownik
(komu? czemu?):Helmutkowi

Biernik
(kogo? co?):Helmutka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helmutkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helmutku

Wołacz
(hej!):Helmutku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelmutekMa na imię Helmutek.
Za chwilę wróci Helmutek z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Helmutek.
Dopiero do mnie dotarło, że Helmutek już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Helmutek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelmutkaDzisiaj wyruszyliśmy do domu Helmutka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Helmutka.
Tata Helmutka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Zostało sto dni do narodzin Helmutka.
Muszę pochwalić pomysł Helmutka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelmutkowiSłoik z kawą wyleciał Helmutkowi z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Helmutkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Helmutkowi.
Kupiłem Helmutkowi magnes na lodówkę.
Opowiadam Helmutkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
HelmutkaPatrzy na Helmutka wyczekująco.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Helmutka.
Oszołomienie spadło teraz na Helmutka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Helmutka i uśmiechnął się.
Czekałam na Helmutka w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelmutkiemObie z Helmutkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
A sytuacja z Helmutkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Karolina miała się spotkać z Helmutkiem przed szkołą.
Rozmawiam z Helmutkiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Helmutkiem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelmutkuW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Helmutku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Helmutku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Helmutku.
W powrotnej drodze myślał o Helmutku.
Mowa oczywiście o Helmutku.

Wołacz:
(hej!)
HelmutkuHej Helmutku!
Cześć Helmutku!
Helmutku! Wróć do mnie!
Dziękuję Helmutku za rozmowę!
Helmutku! Uważaj!