Odmiana imienia Helka przez przypadki

Helka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helki

Celownik
(komu? czemu?):Helce

Biernik
(kogo? co?):Helkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helce

Wołacz
(hej!):Helko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Helki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helek

Celownik
(komu? czemu?):Helkom

Biernik
(kogo? co?):Helki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helkach

Wołacz
(hej!):Helki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelkaNa drugie imię mam Helka.
Autorem artykułu jest Helka.
Co robi Helka?
Autorem niniejszego tekstu jest Helka.
Helka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Helki.
Rozalia podeszła do Helki.
Tata Helki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Muszę pochwalić pomysł Helki.
Tymczasem zauważyłam wpis Helki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelceMama przyznała rację Helce.
Zszedłem z drogi Helce i usiadłem w fotelu.
Helce wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Helce o przykrości która mnie spotkała.
Ten nie pozostał dłużny Helce.

Biernik:
(kogo? co?)
HelkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Helkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Helkę.
Widzę Helkę.
Pożegnali w końcu Helkę i wyszli razem.
Kacper patrzył na Helkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelkąA sytuacja z Helką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Helką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Helką znowu idziemy na spacer.
Razem z Helką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dorota spotkała się z Helką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelceCzasami myślę sobie o Helce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Helce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Helce.
Przynajmniej tak myślał tata o Helce.
Mówimy tu oczywiście o Helce.

Wołacz:
(hej!)
HelkoDzień dobry Helko!
Witaj Helko!
Helko! Gdzie jesteś?
Helko! Uważaj!
Hej Helko!