Odmiana imienia Helguśka przez przypadki

Helguśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helguśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helguśki

Celownik
(komu? czemu?):Helguśce

Biernik
(kogo? co?):Helguśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helguśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helguśce

Wołacz
(hej!):Helguśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelguśkaAutorem artykułu jest Helguśka.
Helguśka tego nie widzi.
Na drugie imię mam Helguśka.
Helguśka nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Helguśka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelguśkiNa korytarzu blisko pokoju Helguśki stało kilka osób.
Przed sobą ujrzałam rękę Helguśki.
Tata Helguśki poszedł otworzyć drzwi.
Póki co dodaję zdjęcia Helguśki z wakacji.
Muszę pochwalić pomysł Helguśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelguśceZostawiam Helguśce karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Helguśce było już za wiele.
Coś muszę Helguśce powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Helguśce mamy kolejny artykuł po polsku.
Nie wiem, co powiedzieć Helguśce.

Biernik:
(kogo? co?)
HelguśkęSpojrzał na Helguśkę i uśmiechnął się.
Helguśkę zaczęło to nieco irytować.
Pożegnali w końcu Helguśkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Helguśkę i idzie do wyjścia.
Chwyciła Helguśkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelguśkąRozmawiam z Helguśką.
Zginął w pojedynku z Helguśką.
Razem z Helguśką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Helguśką wybuchliśmy śmiechem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Helguśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelguścePrzy Helguśce zapomniałem o wszystkim.
Dzisiaj chciałam napisać o Helguśce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Helguśce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Helguśce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Helguśce.

Wołacz:
(hej!)
HelguśkoDziękuję Helguśko za rozmowę!
Helguśko! Gdzie jesteś?
Helguśko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Helguśko!
Witaj Helguśko!