Odmiana imienia Helenusia przez przypadki

Helenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helenusi

Celownik
(komu? czemu?):Helenusi

Biernik
(kogo? co?):Helenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helenusi

Wołacz
(hej!):Helenusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelenusiaJa i Helenusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Helenusia wyjdzie ze szpitala.
Helenusia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Helenusia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Helenusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelenusiProsimy o pomoc dla Helenusi.
Dziadek Helenusi w tym czasie miał chorą rękę.
Szukałem linków do strony Helenusi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Helenusi.
Wysyłam list do Helenusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelenusiKupiłem Helenusi magnes na lodówkę.
Helenusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Helenusi.
Dzięki Helenusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mama przyznała rację Helenusi.

Biernik:
(kogo? co?)
HelenusięNieśmiało gładzi Helenusię po włosach.
Przed wejściem spotkaliśmy Helenusię.
Patrzę na Helenusię i nic nie rozumiem.
W Helenusię nagle coś wstąpiło.
Popatrzyłam na Helenusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelenusiąJa z Helenusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Helenusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Helenusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Weekend spędzony z Helenusią był przesympatyczny.
Powinnam jednak pojechać z Helenusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelenusiKiedyś tam chciałam napisać o Helenusi.
Wspominam o Helenusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Helenusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Helenusi.
Pamiętam o Helenusi.

Wołacz:
(hej!)
HelenusiuHelenusiu! Wróć do mnie!
Helenusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Helenusiu!?
Hej Helenusiu!
Dziękuję Helenusiu za rozmowę!