Odmiana imienia Helenunia przez przypadki

Helenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helenuni

Celownik
(komu? czemu?):Helenuni

Biernik
(kogo? co?):Helenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helenuni

Wołacz
(hej!):Helenuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelenuniaHelenunia tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Helenunia.
Jeśli jednak przegrasz, Helenunia zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Helenunia.
Gdzie jest Helenunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelenuniNie lubię Helenuni.
Rodzina Helenuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Specjalnością Helenuni jest jazda na koniu.
Pożyczę od Helenuni samochód i możemy jechać.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Helenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelenuniOczywiście każdy przyzna rację Helenuni.
Powiedz wszystkim i Helenuni, że nic mi nie jest.
Mama przyznała rację Helenuni.
Zerwał jabłko i podał je Helenuni.
Opowiedziałam Helenuni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
HelenunięPatrzę na Helenunię i nic nie rozumiem.
Patrzył na Helenunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Helenunię i uśmiechnął się.
Spoglądam na Helenunię.
Spojrzałam na Helenunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelenuniąKasia z Helenunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Obie z Helenunią postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Helenunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Helenunią.
Sprzątam pokój z Helenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelenuniKto dziś pamięta o Helenuni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Helenuni.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Helenuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Helenuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Helenuni.

Wołacz:
(hej!)
HelenuniuHej Helenuniu!
Gdzie jesteś Helenuniu!?
Dobry wieczór Helenuniu!
Cześć Helenuniu!
Helenuniu! Gdzie jesteś?