Odmiana imienia Hekardek przez przypadki

Hekardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hekardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hekardka

Celownik
(komu? czemu?):Hekardkowi

Biernik
(kogo? co?):Hekardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hekardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hekardku

Wołacz
(hej!):Hekardku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HekardekJa i Hekardek nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Hekardek.
Hekardek nie umie grać na gitarze.
Hekardek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Hekardek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HekardkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Hekardka.
Serce Hekardka stanęło na moment.
Uroda Hekardka miała potężną moc.
W słuchawce usłyszałam głos Hekardka.
Muszę pochwalić pomysł Hekardka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HekardkowiDzięki Hekardkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Ten nie pozostał dłużny Hekardkowi.
Opowiedziałam Hekardkowi o przykrości która mnie spotkała.
Tego Hekardkowi było już za wiele.
Mama przyznała rację Hekardkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HekardkaO jego personalia miałam spytać Hekardka prywatnie.
Patrzył na Hekardka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałem znacząco na Hekardka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Hekardka bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Hekardka na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HekardkiemJa z Hekardkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Obie z Hekardkiem postawiłyśmy na zmiany.
Śpiewam z Hekardkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Hekardkiem.
Pracuję razem z Hekardkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HekardkuChcę wiedzieć, co myślisz o Hekardku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Hekardku.
Nie wspomniałem na początku o Hekardku.
Myślę o Hekardku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Hekardku.

Wołacz:
(hej!)
HekardkuWitaj Hekardku!
Hej Hekardku!
Cześć Hekardku!
Dzień dobry Hekardku!
Dobranoc Hekardku!