Odmiana imienia Heńka przez przypadki

Heńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Heńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heńki

Celownik
(komu? czemu?):Heńce

Biernik
(kogo? co?):Heńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heńce

Wołacz
(hej!):Heńko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeńkaJeśli jednak przegrasz, Heńka zostaje z nami.
Heńka ma katar i źle się czuje.
Heńka tego nie widzi.
Ma na imię Heńka.
Jak już wiecie mam na imię Heńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeńkiPostawa Heńki była zupełnie inna.
Jadę do Heńki.
Ręka Heńki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Heńki prawie że w ogóle nie ma.
Nie lubię Heńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeńceOd początku próbujemy pomóc Heńce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Heńce.
Dzięki Heńce święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Heńce nie dokuczać!
Dopiero teraz zrozumiałem, że Heńce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
HeńkęPatrzył na Heńkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Heńkę.
Na Heńkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Heńkę zaczęło to nieco irytować.
Przed wejściem spotkaliśmy Heńkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeńkąObie z Heńką postawiłyśmy na zmiany.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Heńką.
Ja z Heńką chcemy się przebrać za wampiry.
Zginął w pojedynku z Heńką.
Razem z Heńką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeńceWczoraj wspomniałam o Heńce z moim tatą.
Dyskutuję o Heńce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Heńce.
Marzę o Heńce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Heńce.

Wołacz:
(hej!)
HeńkoHej Heńko!
Gdzie jesteś Heńko!?
Witaj Heńko!
Heńko! Wróć do mnie!
Heńko! Uważaj!