Odmiana imienia Harris przez przypadki

Harris imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Harris

Dopełniacz
(kogo? czego?):Harrisa

Celownik
(komu? czemu?):Harrisowi

Biernik
(kogo? co?):Harrisa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Harrisem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Harrisie

Wołacz
(hej!):Harrisie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HarrisHarris wraca do domu.
Mam na imię Harris.
Harris odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Harris.
Harris ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HarrisaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Harrisa.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Harrisa.
Muszę pochwalić pomysł Harrisa.
Harrisa siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przyglądałam się dłoniom Harrisa.

Celownik:
(komu? czemu?)
HarrisowiHarrisowi oczy błyszczą.
Tym razem nie damy Harrisowi dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Harrisowi.
Harrisowi włosy stanęły dęba na głowie.
Nie wiem, co powiedzieć Harrisowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HarrisaNa Harrisa spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Harrisa ze zdumieniem.
Harrisa natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Harrisa i uśmiechnął się.
Harrisa zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HarrisemJa z Harrisem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się z Harrisem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Harrisem.
Rozmawiam z Harrisem.
Zginął w pojedynku z Harrisem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HarrisieOd ostatniego wpisu o Harrisie wydarzyło się sporo.
Wspominam o Harrisie.
Rozmawiam o Harrisie.
Pamiętam o Harrisie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Harrisie.

Wołacz:
(hej!)
HarrisieGdzie jesteś Harrisie!?
Dobry wieczór Harrisie!
Harrisie! Wróć do mnie!
Dziękuję Harrisie za rozmowę!
Dzień dobry Harrisie!