Odmiana imienia Hadunia przez przypadki

Hadunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hadunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Haduni

Celownik
(komu? czemu?):Haduni

Biernik
(kogo? co?):Hadunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hadunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Haduni

Wołacz
(hej!):Haduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HaduniaJutro Hadunia wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Hadunia.
Jak już wiecie mam na imię Hadunia.
Dziś Hadunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Hadunia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HaduniLampion z dyni zrobiony na prośbę Haduni.
Najbardziej polubiłam ojca Haduni.
Rodzina Haduni zginęła w wypadku samochodowym.
Nie lubię Haduni.
Szkoda że Haduni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
HaduniDaję Haduni, to co najlepsze we mnie.
Zaproponowałem Haduni dwa tematy.
Zszedłem z drogi Haduni i usiadłem w fotelu.
Rozalia z troską przyglądała się Haduni.
Coś muszę Haduni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
HadunięSpoglądam na Hadunię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Hadunię.
Przyniesiona przez Hadunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Hadunię co lubi.
Patrzę na Hadunię i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HaduniąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Hadunią.
Przez chwilę oboje z Hadunią patrzyli na siebie.
Razem z Hadunią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Hadunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Kasia z Hadunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HaduniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Haduni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Haduni.
Przez chwilę pomyślałam o Haduni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Haduni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Haduni.

Wołacz:
(hej!)
HaduniuCześć Haduniu!
Dobranoc Haduniu!
Haduniu! Gdzie jesteś?
Witaj Haduniu!
Dzień dobry Haduniu!