Odmiana imienia Hadrianka przez przypadki

Hadrianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hadrianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hadrianki

Celownik
(komu? czemu?):Hadriance

Biernik
(kogo? co?):Hadriankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hadrianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hadriance

Wołacz
(hej!):Hadrianko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HadriankaDla mnie było już jasne, ze Hadrianka umiera.
Dobrze, że Hadrianka grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Hadrianka.
Ja i Hadrianka nie wiedziałyśmy, co robić.
Hadrianka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HadriankiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Hadrianki słychać.
Serce Hadrianki stanęło na moment.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hadrianki.
Przyglądałam się dłoniom Hadrianki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Hadrianki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HadrianceSłoik z kawą wyleciał Hadriance z rąk.
Hadriance przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Hadriance.
Oddaję Hadriance list.
Hadriance oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
HadriankęPoszłam dalej i wtedy poznałam Hadriankę.
Na Hadriankę spłynęła niewymowna ulga.
Sierżant wpatrywał się w Hadriankę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widziałem dzisiaj Hadriankę z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Hadriankę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HadriankąPracuję z Hadrianką.
Ja z Hadrianką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Hadrianką.
Wymyśliłam z Hadrianką nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Hadrianką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HadrianceŚpiewam o Hadriance.
Myślę o Hadriance.
Hipnotyzująca powieść o Hadriance i płatnym mordercy.
Marzę o Hadriance.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Hadriance.

Wołacz:
(hej!)
HadriankoHadrianko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Hadrianko!
Dobranoc Hadrianko!
Dziękuję Hadrianko za rozmowę!
Hadrianko! Uważaj!