Odmiana imienia Gwido przez przypadki

Gwido imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwido

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwidona

Celownik
(komu? czemu?):Gwidonowi

Biernik
(kogo? co?):Gwidona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwidonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwidonie

Wołacz
(hej!):Gwido!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwidoGdzie jest Gwido?
Na drugie imię mam Gwido.
Dziś Gwido ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gwido ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gwido.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwidonaTata Gwidona sam opatrzył mi nogę.
Tymczasem zauważyłam wpis Gwidona kilka dni temu.
Piszę list do Gwidona.
Serce Gwidona stanęło na moment.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Gwidona.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwidonowiOpowiedziałam Gwidonowi o przykrości która mnie spotkała.
Co tej Gwidonowi po głowie chodzi?
Gwidonowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację Gwidonowi.
Gwidonowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
GwidonaPatrzył na Gwidona wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Gwidona przekonana, że zacznie mówić dalej.
Gwidona natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Gwidona.
Kawę kupioną przez Gwidona wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwidonemObie z Gwidonem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Gwidonem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Gwidonem.
Pracuję z Gwidonem.
Dwa dni temu miałam z Gwidonem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwidoniePiszę o Gwidonie.
Nie wspomniałem na początku o Gwidonie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Gwidonie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Gwidonie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Gwidonie.

Wołacz:
(hej!)
GwidoHej Gwido!
Witaj Gwido!
Dobranoc Gwido!
Gdzie jesteś Gwido!?
Gwido! Wróć do mnie!