Odmiana imienia Gwidek przez przypadki

Gwidek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwidek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwidka

Celownik
(komu? czemu?):Gwidkowi

Biernik
(kogo? co?):Gwidka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwidkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwidku

Wołacz
(hej!):Gwidku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwidekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Gwidek.
Gwidek nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Gwidek umiera.
Gwidek nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Gwidek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwidkaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Gwidka.
Przed sobą ujrzałam rękę Gwidka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Gwidka.
Dziadek Gwidka w tym czasie miał chorą rękę.
Rodzina Gwidka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwidkowiZszedłem z drogi Gwidkowi i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Gwidkowi.
Dzięki Gwidkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Gwidkowi oczy błyszczą.
Opowiedziałam Gwidkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
GwidkaSpojrzałam na Gwidka.
O jego personalia miałam spytać Gwidka prywatnie.
Nieśmiało gładzi Gwidka po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Gwidka i na moment odebrało mu wigor.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Gwidka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwidkiemSprzątam pokój z Gwidkiem.
Ja z Gwidkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Gwidkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Gwidkiem przed szkołą.
Pracuję z Gwidkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwidkuNa koniec parę słów o Gwidku.
Ten wiersz jest o Gwidku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Gwidku.
Teraz chcę napisać parę słów o Gwidku.
Artykuł o Gwidku wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
GwidkuDobry wieczór Gwidku!
Dzień dobry Gwidku!
Cześć Gwidku!
Gwidku! Uważaj!
Dziękuję Gwidku za rozmowę!