Odmiana imienia Gwibert przez przypadki

Gwibert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwibert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwiberta

Celownik
(komu? czemu?):Gwibertowi

Biernik
(kogo? co?):Gwiberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwibertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwibercie

Wołacz
(hej!):Gwibercie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwibertGwibert chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gwibert.
Gdzie jest Gwibert?
Gwibert wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gwibert.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwibertaKrótki filmik przedstawiający braciszka Gwiberta.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Gwiberta.
Szkoda że Gwiberta prawie że w ogóle nie ma.
W sobotę są urodziny Gwiberta.
Przedwczoraj były urodziny Gwiberta.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwibertowiDzięki Gwibertowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Chciałam szybko pochwalić się Gwibertowi.
Napisałem wiersz dzięki Gwibertowi.
Od początku próbujemy pomóc Gwibertowi.
Zszedłem z drogi Gwibertowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
GwibertaPatrzył na Gwiberta wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Gwiberta w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Gwiberta.
Oszołomienie spadło teraz na Gwiberta i na moment odebrało mu wigor.
Przed wejściem spotkaliśmy Gwiberta.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwibertemObie z Gwibertem postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Gwibertem.
Przez chwilę oboje z Gwibertem patrzyli na siebie.
Karolina miała się spotkać z Gwibertem przed szkołą.
Razem z Gwibertem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwibercieCzasami myślę sobie o Gwibercie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gwibercie.
Kto dziś pamięta o Gwibercie.
Marzę o Gwibercie.
Ten wiersz jest o Gwibercie.

Wołacz:
(hej!)
GwibercieGwibercie! Wróć do mnie!
Dziękuję Gwibercie za rozmowę!
Dobranoc Gwibercie!
Witaj Gwibercie!
Cześć Gwibercie!