Odmiana imienia Gwenolek przez przypadki

Gwenolek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwenolek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwenolka

Celownik
(komu? czemu?):Gwenolkowi

Biernik
(kogo? co?):Gwenolka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwenolkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwenolku

Wołacz
(hej!):Gwenolku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwenolekMoje drugie imię to właśnie Gwenolek.
Autorem artykułu jest Gwenolek.
Gwenolek nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Gwenolek?
Ma na imię Gwenolek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwenolkaTymczasem zauważyłam wpis Gwenolka kilka dni temu.
W domu babci Gwenolka od zawsze stał stary zegar.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Gwenolka.
Przez cały dzień czułam wzrok Gwenolka na sobie.
Najbardziej polubiłam ojca Gwenolka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwenolkowiMama przyznała rację Gwenolkowi.
Gwenolkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Gwenolkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Gwenolkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Gwenolkowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
GwenolkaSpojrzałem znacząco na Gwenolka.
Spojrzał na Gwenolka z zaciekawieniem.
Patrzę na Gwenolka i nic nie rozumiem.
Spojrzał na Gwenolka i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Gwenolka, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwenolkiemŚpiewam z Gwenolkiem.
Siedzieliśmy z Gwenolkiem na kanapie.
Kasia z Gwenolkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Rozmawiam z Gwenolkiem.
Wczoraj wracamy z Gwenolkiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwenolkuPrzynajmniej tak myślał tata o Gwenolku.
Powiedz mi, co myślisz o Gwenolku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Gwenolku.
A o Gwenolku to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o Gwenolku.

Wołacz:
(hej!)
GwenolkuGwenolku! Wróć do mnie!
Dobranoc Gwenolku!
Gdzie jesteś Gwenolku!?
Cześć Gwenolku!
Hej Gwenolku!