Odmiana imienia Gwendolinka przez przypadki

Gwendolinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwendolinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwendolinki

Celownik
(komu? czemu?):Gwendolince

Biernik
(kogo? co?):Gwendolinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwendolinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwendolince

Wołacz
(hej!):Gwendolinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwendolinkaJeśli jednak przegrasz, Gwendolinka zostaje z nami.
W domu Gwendolinka często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Gwendolinka.
Gwendolinka tego nie widzi.
Gwendolinka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwendolinkiRodzina Gwendolinki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W sobotę są urodziny Gwendolinki.
Przed sobą ujrzałam rękę Gwendolinki.
Uroda Gwendolinki miała potężną moc.
Przez cały dzień czułam wzrok Gwendolinki na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwendolinceKorzysta z okazji, by wyznać Gwendolince miłość.
Powiedz wszystkim i Gwendolince, że nic mi nie jest.
Musiałam się zwierzyć Gwendolince.
Gwendolince oczy błyszczą.
Daję Gwendolince, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
GwendolinkęSpojrzałam na Gwendolinkę w wymownym geście.
Postaram się namówić Gwendolinkę na spacer.
Przeprosiłam Gwendolinkę i poszłam dalej.
Spojrzał na Gwendolinkę z zaciekawieniem.
Patrzył na Gwendolinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwendolinkąSprzątam pokój razem z Gwendolinką.
Pracuję razem z Gwendolinką.
Razem z Gwendolinką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Gwendolinką na kanapie.
Obie z Gwendolinką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwendolinceWspominam o Gwendolince.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Gwendolince.
Ten wiersz jest o Gwendolince.
Pamiętajmy o Gwendolince i jej rodzinie.
Hipnotyzująca powieść o Gwendolince i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
GwendolinkoWitaj Gwendolinko!
Gwendolinko! Uważaj!
Dobranoc Gwendolinko!
Cześć Gwendolinko!
Dziękuję Gwendolinko za rozmowę!