Odmiana imienia Gwalbert przez przypadki

Gwalbert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gwalbert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwalberta

Celownik
(komu? czemu?):Gwalbertowi

Biernik
(kogo? co?):Gwalberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwalbertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwalbercie

Wołacz
(hej!):Gwalbercie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Gwalbertowie, Gwalberci, Gwalberty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gwalbertów

Celownik
(komu? czemu?):Gwalbertom

Biernik
(kogo? co?):Gwalbertów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gwalbertami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gwalbertach

Wołacz
(hej!):Gwalbertowie, Gwalberci, Gwalberty!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GwalbertZa chwilę wróci Gwalbert z lasu.
Dobrze, że Gwalbert grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Gwalbert.
Ja i Gwalbert nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Gwalbert.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GwalbertaRodzina Gwalberta zginęła w wypadku samochodowym.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Gwalberta.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Gwalberta.
Piszę list do Gwalberta.
Przez cały dzień czułam wzrok Gwalberta na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
GwalbertowiPowiedz wszystkim i Gwalbertowi, że nic mi nie jest.
Mama przyznała rację Gwalbertowi.
Co tej Gwalbertowi po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Gwalbertowi.
Słoik z kawą wyleciał Gwalbertowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
GwalbertaPatrzy na Gwalberta wyczekująco.
Przeprosiłam Gwalberta i poszłam dalej.
Spoglądam na Gwalberta.
Spojrzałam na Gwalberta.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Gwalberta.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GwalbertemObie z Gwalbertem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Gwalbertem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Gwalbertem.
Sprzątam pokój z Gwalbertem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Gwalbertem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GwalberciePosiadam całą serię powieści tego autora o Gwalbercie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gwalbercie.
W powrotnej drodze myślał o Gwalbercie.
Przynajmniej tak myślał tata o Gwalbercie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Gwalbercie.

Wołacz:
(hej!)
GwalbercieHej Gwalbercie!
Dzień dobry Gwalbercie!
Gwalbercie! Uważaj!
Cześć Gwalbercie!
Dziękuję Gwalbercie za rozmowę!