Odmiana imienia Gustusia przez przypadki

Gustusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gustusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustusi

Celownik
(komu? czemu?):Gustusi

Biernik
(kogo? co?):Gustusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustusi

Wołacz
(hej!):Gustusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GustusiaAutorem artykułu jest Gustusia.
Gustusia nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Gustusia z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Gustusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gustusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GustusiTym razem prezentujemy wystawę Gustusi.
Szkoda że Gustusi prawie że w ogóle nie ma.
Rozalia podeszła do Gustusi.
Nie ma Gustusi.
Uroda Gustusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
GustusiSłoik z kawą wyleciał Gustusi z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Gustusi.
Opowiadam Gustusi o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Gustusi wyjdzie do na dobre.
Dzięki Gustusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
GustusięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Gustusię bardzo przyjaźnie.
Oszołomienie spadło teraz na Gustusię i na moment odebrało mu wigor.
Czekałam na Gustusię w kawiarni.
Gustusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzył na Gustusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GustusiąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Gustusią.
Karolina miała się spotkać z Gustusią przed szkołą.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Gustusią na krytym basenie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Gustusią.
Obie z Gustusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GustusiDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Gustusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Gustusi.
Od ostatniego wpisu o Gustusi wydarzyło się sporo.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gustusi.
Ten wiersz jest o Gustusi.

Wołacz:
(hej!)
GustusiuGustusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Gustusiu!
Hej Gustusiu!
Cześć Gustusiu!
Dobranoc Gustusiu!