Odmiana imienia Gustaw przez przypadki

Gustaw imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gustaw

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustawa

Celownik
(komu? czemu?):Gustawowi

Biernik
(kogo? co?):Gustawa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustawem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustawie

Wołacz
(hej!):Gustawie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Gustawowie, Gustawy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustawów

Celownik
(komu? czemu?):Gustawom

Biernik
(kogo? co?):Gustawów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustawami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustawach

Wołacz
(hej!):Gustawowie, Gustawy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GustawPierwszą osobą którą zobaczyłem była Gustaw.
Dobrze, że Gustaw grzecznie śpi.
Gustaw nie umie grać na gitarze.
Jutro Gustaw wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Gustaw.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GustawaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gustawa słychać.
Specjalnością Gustawa jest jazda na koniu.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Gustawa.
Jestem mamą Gustawa i jeszcze trojga innych dzieci.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Gustawa.

Celownik:
(komu? czemu?)
GustawowiPowiedz wszystkim i Gustawowi, że nic mi nie jest.
Opowiadam Gustawowi o swoich zainteresowaniach.
Oczywiście każdy przyzna rację Gustawowi.
Zszedłem z drogi Gustawowi i usiadłem w fotelu.
Co tej Gustawowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
GustawaZdjęcie przesłane przez Gustawa.
O jego personalia miałam spytać Gustawa prywatnie.
Spoglądam na Gustawa.
Przyniesiona przez Gustawa kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Gustawa ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GustawemZostanę tu tylko z Gustawem i chłopakami.
Ja z Gustawem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Gustawem.
Razem z Gustawem zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Gustawem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GustawiePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Gustawie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gustawie.
Czasami myślę sobie o Gustawie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Gustawie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Gustawie.

Wołacz:
(hej!)
GustawieDobry wieczór Gustawie!
Gustawie! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Gustawie!?
Dziękuję Gustawie za rozmowę!
Witaj Gustawie!