Odmiana imienia Gustaw przez przypadki

Gustaw imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gustaw

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustawa

Celownik
(komu? czemu?):Gustawowi

Biernik
(kogo? co?):Gustawa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustawem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustawie

Wołacz
(hej!):Gustawie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Gustawowie, Gustawy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustawów

Celownik
(komu? czemu?):Gustawom

Biernik
(kogo? co?):Gustawów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustawami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustawach

Wołacz
(hej!):Gustawowie, Gustawy!

Przykłady odmiany imienia Gustaw” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Gustaw

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gustaw.
Dobrze, że Gustaw grzecznie śpi.
Gustaw nie umie grać na gitarze.
Jutro Gustaw wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Gustaw.

Dopełniacz (kogo? czego?): Gustawa

Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gustawa słychać.
Specjalnością Gustawa jest jazda na koniu.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Gustawa.
Jestem mamą Gustawa i jeszcze trojga innych dzieci.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Gustawa.

Celownik (komu? czemu?): Gustawowi

Powiedz wszystkim i Gustawowi, że nic mi nie jest.
Opowiadam Gustawowi o swoich zainteresowaniach.
Oczywiście każdy przyzna rację Gustawowi.
Zszedłem z drogi Gustawowi i usiadłem w fotelu.
Co tej Gustawowi po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Gustawa

Zdjęcie przesłane przez Gustawa.
O jego personalia miałam spytać Gustawa prywatnie.
Spoglądam na Gustawa.
Przyniesiona przez Gustawa kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Gustawa ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Gustawem

Zostanę tu tylko z Gustawem i chłopakami.
Ja z Gustawem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Gustawem.
Razem z Gustawem zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Gustawem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Gustawie

Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Gustawie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gustawie.
Czasami myślę sobie o Gustawie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Gustawie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Gustawie.

Wołacz (hej!): Gustawie

Dobry wieczór Gustawie!
Gustawie! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Gustawie!?
Dziękuję Gustawie za rozmowę!
Witaj Gustawie!