Odmiana imienia Gustav przez przypadki

Gustav imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gustav

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gustava

Celownik
(komu? czemu?):Gustavowi

Biernik
(kogo? co?):Gustava

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gustavem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gustavie

Wołacz
(hej!):Gustavie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GustavGustav nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Gustav.
Mam na imię Gustav.
Ma na imię Gustav.
Moje drugie imię to właśnie Gustav.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GustavaOd razu zobaczyła ich mama Gustava.
Jestem mamą Gustava i jeszcze trojga innych dzieci.
W domu babci Gustava od zawsze stał stary zegar.
Tata Gustava sam opatrzył mi nogę.
Nie lubię Gustava.

Celownik:
(komu? czemu?)
GustavowiChciałam szybko pochwalić się Gustavowi.
Gustavowi włosy stanęły dęba na głowie.
Gustavowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Ten nie pozostał dłużny Gustavowi.
Kupiłem Gustavowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
GustavaPatrzył na Gustava z pełnym zgrozy podziwem.
Gustava znalazłam w recepcji hotelu.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Gustava.
Spojrzałam na Gustava w wymownym geście.
Spojrzał na Gustava z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GustavemOboje z Gustavem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostaliśmy z Gustavem w salonie sami.
A sytuacja z Gustavem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój razem z Gustavem.
Siedzieliśmy z Gustavem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GustavieDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Gustavie.
Dziś napiszę o Gustavie.
Nie wspomniałem na początku o Gustavie.
Na pewno słyszałyście o Gustavie.
Dobrze, że wspomniałeś o Gustavie.

Wołacz:
(hej!)
GustavieGustavie! Wróć do mnie!
Dziękuję Gustavie za rozmowę!
Dobranoc Gustavie!
Witaj Gustavie!
Gdzie jesteś Gustavie!?