Odmiana imienia Gundolf przez przypadki

Gundolf imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gundolf

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gundolfa

Celownik
(komu? czemu?):Gundolfowi

Biernik
(kogo? co?):Gundolfa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gundolfem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gundolfie

Wołacz
(hej!):Gundolfie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GundolfJutro Gundolf wyjdzie ze szpitala.
W domu Gundolf często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gundolf.
Gundolf nie umie grać na gitarze.
Gundolf nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GundolfaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Gundolfa.
Zbieramy na nowy wózek dla Gundolfa.
Pożyczę od Gundolfa samochód i możemy jechać.
Specjalnością Gundolfa jest jazda na koniu.
Ręka Gundolfa uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
GundolfowiSłoik z kawą wyleciał Gundolfowi z rąk.
Dzięki Gundolfowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kupiłem Gundolfowi magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Gundolfowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Gundolfowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
GundolfaLubię Gundolfa.
Oszołomienie spadło teraz na Gundolfa i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Gundolfa przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Gundolfa.
Przed wejściem spotkaliśmy Gundolfa.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GundolfemIdę na spacer z Gundolfem.
Karolina miała się spotkać z Gundolfem przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Gundolfem.
Sprzątam pokój z Gundolfem.
Razem z Gundolfem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GundolfieTej nocy po raz pierwszy śniłam o Gundolfie.
Artykuł o Gundolfie wywołał burzę w mediach.
Na koniec parę słów o Gundolfie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Gundolfie.
Mówimy tu oczywiście o Gundolfie.

Wołacz:
(hej!)
GundolfieDzień dobry Gundolfie!
Hej Gundolfie!
Gundolfie! Wróć do mnie!
Dziękuję Gundolfie za rozmowę!
Dobry wieczór Gundolfie!