Odmiana imienia Grzesiu przez przypadki

Grzesiu imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Grzesiu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Grzesia

Celownik
(komu? czemu?):Grzesiowi

Biernik
(kogo? co?):Grzesia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Grzesiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Grzesiu

Wołacz
(hej!):Grzesiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GrzesiuDobrze, że Grzesiu grzecznie śpi.
Grzesiu nie umie grać na gitarze.
Grzesiu tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Grzesiu.
W domu Grzesiu często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GrzesiaPóki co dodaję zdjęcia Grzesia z wakacji.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Grzesia.
Rodzina Grzesia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zaproszenia na urodziny Grzesia są gotowe.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Grzesia.

Celownik:
(komu? czemu?)
GrzesiowiSłoik z kawą wyleciał Grzesiowi z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Grzesiowi.
Grzesiowi oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc Grzesiowi.
Nie wiem, co powiedzieć Grzesiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
GrzesiaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Grzesia.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Grzesia.
Spojrzała na Grzesia jeszcze raz.
Na Grzesia spłynęła niewymowna ulga.
Przyniesiona przez Grzesia kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GrzesiemA sytuacja z Grzesiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Grzesiem.
Siedzieliśmy z Grzesiem na ławce w parku.
Ja z Grzesiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Grzesiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GrzesiuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Grzesiu.
Kto dziś pamięta o Grzesiu.
Czasami myślę sobie o Grzesiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Grzesiu.
Mowa oczywiście o Grzesiu.

Wołacz:
(hej!)
GrzesiuGrzesiu! Wróć do mnie!
Witaj Grzesiu!
Dzień dobry Grzesiu!
Dobranoc Grzesiu!
Hej Grzesiu!