Odmiana imienia Grzela przez przypadki

Grzela imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Grzela

Dopełniacz
(kogo? czego?):Grzeli

Celownik
(komu? czemu?):Grzeli

Biernik
(kogo? co?):Grzelę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Grzelą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Grzeli

Wołacz
(hej!):Grzelo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GrzelaAutorem niniejszego tekstu jest Grzela.
Grzela tego nie widzi.
Na drugie imię mam Grzela.
Grzela nie umie śpiewać.
Grzela ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GrzeliW słuchawce usłyszałam głos Grzeli.
Przed sobą ujrzałam rękę Grzeli.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Grzeli.
W sobotę są urodziny Grzeli.
Tymczasem zauważyłam wpis Grzeli kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
GrzeliMam nadzieję, że Grzeli również się podoba.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Grzeli coś się stało.
Zostawiam Grzeli karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Grzeli wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Grzeli, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
GrzelęNa Grzelę spłynęła niewymowna ulga.
Grzelę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spotkałam Grzelę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Lubię Grzelę.
Kawę kupioną przez Grzelę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GrzeląJa z Grzelą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Grzelą.
Tym razem korespondowałam z Grzelą.
Idę na spacer z Grzelą.
Dwa dni temu miałam z Grzelą śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GrzeliPosiadam całą serię powieści tego autora o Grzeli.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Grzeli.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Grzeli.
Kiedyś tam chciałam napisać o Grzeli.
Kto dziś pamięta o Grzeli.

Wołacz:
(hej!)
GrzeloGrzelo! Wróć do mnie!
Dzień dobry Grzelo!
Grzelo! Uważaj!
Dobry wieczór Grzelo!
Dziękuję Grzelo za rozmowę!