Odmiana imienia Grodusia przez przypadki

Grodusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Grodusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Grodusi

Celownik
(komu? czemu?):Grodusi

Biernik
(kogo? co?):Grodusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Grodusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Grodusi

Wołacz
(hej!):Grodusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GrodusiaMoje drugie imię to właśnie Grodusia.
Grodusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Grodusia.
Grodusia chce pójść ze mną na spacer.
Grodusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GrodusiRęka Grodusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Od razu zobaczyła ich mama Grodusi.
Dla Grodusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Grodusi.
Postawa Grodusi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
GrodusiOczywiście każdy przyzna rację Grodusi.
Zaproponowałem Grodusi dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Grodusi.
Rozalia z troską przyglądała się Grodusi.
Grodusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
GrodusięNa Grodusię spłynęła niewymowna ulga.
Grodusię znalazłam w recepcji hotelu.
Pożegnali w końcu Grodusię i wyszli razem.
Spojrzałam na Grodusię.
Obserwuję Grodusię bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GrodusiąJa z Grodusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Grodusią w salonie sami.
Razem z Grodusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój z Grodusią.
Jadę na wycieczkę razem z Grodusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GrodusiPamiętajmy o Grodusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wszyscy dyskutują o Grodusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Grodusi.
Związana jest z nią legenda o Grodusi.
Od ostatniego wpisu o Grodusi wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
GrodusiuCześć Grodusiu!
Grodusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Grodusiu!
Gdzie jesteś Grodusiu!?
Witaj Grodusiu!