Odmiana imienia Gosławka przez przypadki

Gosławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gosławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gosławki

Celownik
(komu? czemu?):Gosławce

Biernik
(kogo? co?):Gosławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gosławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gosławce

Wołacz
(hej!):Gosławko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GosławkaJa i Gosławka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Gosławka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Gosławka zostaje z nami.
Gosławka tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gosławka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GosławkiNie ma Gosławki.
Jestem mamą Gosławki i jeszcze trojga innych dzieci.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Gosławki.
Przyglądałam się dłoniom Gosławki.
Rozalia podeszła do Gosławki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GosławcePowiedz wszystkim i Gosławce, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Gosławce miłość.
Mam nadzieję, że Gosławce również się podoba.
Mama przyznała rację Gosławce.
Ten nie pozostał dłużny Gosławce.

Biernik:
(kogo? co?)
GosławkęW Gosławkę nagle coś wstąpiło.
Widzę Gosławkę.
O jego personalia miałam spytać Gosławkę prywatnie.
Odprowadziłam Gosławkę do wyjścia.
Spojrzał na Gosławkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GosławkąWeekend spędzony z Gosławką był przesympatyczny.
Wieczorem z Gosławką znowu idziemy na spacer.
Ja z Gosławką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Jadę z Gosławką na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Gosławką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GosławceDzisiaj chciałam napisać o Gosławce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Gosławce.
Przez chwilę pomyślałam o Gosławce.
Myślał o Gosławce i o swoim życiu.
Ten wiersz jest o Gosławce.

Wołacz:
(hej!)
GosławkoCześć Gosławko!
Hej Gosławko!
Gosławko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Gosławko!
Dobry wieczór Gosławko!