Odmiana imienia Gosławek przez przypadki

Gosławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gosławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gosławka

Celownik
(komu? czemu?):Gosławkowi

Biernik
(kogo? co?):Gosławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gosławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gosławku

Wołacz
(hej!):Gosławku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GosławekGosławek nie umie grać na gitarze.
Dziś Gosławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gosławek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Gosławek.
Gdzie jest Gosławek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GosławkaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Gosławka.
Jestem mamą Gosławka i jeszcze trojga innych dzieci.
Przyglądałam się dłoniom Gosławka.
Przed sobą ujrzałam rękę Gosławka.
Przedwczoraj były urodziny Gosławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GosławkowiPrzyglądam się Gosławkowi.
Gosławkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Gosławkowi.
Zaproponowałem Gosławkowi dwa tematy.
Mam nadzieję, że Gosławkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
GosławkaPrzeprosiłam Gosławka i poszłam dalej.
Na Gosławka spłynęła niewymowna ulga.
Spotkałam Gosławka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
O jego personalia miałam spytać Gosławka prywatnie.
Oszołomienie spadło teraz na Gosławka i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GosławkiemRazem z Gosławkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Ja z Gosławkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Tym razem korespondowałam z Gosławkiem.
Ja z Gosławkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Karolina miała się spotkać z Gosławkiem przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GosławkuTen wiersz jest o Gosławku.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Gosławku.
To jest pieśń o Gosławku.
Rozmawiam o Gosławku.
Czasami myślę sobie o Gosławku.

Wołacz:
(hej!)
GosławkuDobranoc Gosławku!
Witaj Gosławku!
Dzień dobry Gosławku!
Cześć Gosławku!
Gosławku! Wróć do mnie!