Odmiana imienia Goarek przez przypadki

Goarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Goarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Goarka

Celownik
(komu? czemu?):Goarkowi

Biernik
(kogo? co?):Goarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Goarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Goarku

Wołacz
(hej!):Goarku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GoarekDobrze, że Goarek grzecznie śpi.
Goarek wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Goarek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Goarek.
Gdzie jest Goarek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GoarkaDla Goarka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Goarka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Goarka.
Przedwczoraj były urodziny Goarka.
Postanowiłam zadzwonić do Goarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GoarkowiGoarkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Goarkowi list.
Zszedłem z drogi Goarkowi i usiadłem w fotelu.
Chciałam szybko pochwalić się Goarkowi.
Tym razem nie damy Goarkowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
GoarkaSpojrzałam na Goarka.
Zdjęcie przesłane przez Goarka.
Chwyciła Goarka za rękaw płaszcza.
Podchodzi, całuje Goarka i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Goarka ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GoarkiemSprzątam pokój z Goarkiem.
Zostanę tu tylko z Goarkiem i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Goarkiem.
Oboje z Goarkiem wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Goarkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GoarkuZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Goarku.
Przez chwilę pomyślałam o Goarku.
Pamiętajmy o Goarku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Goarku.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Goarku.

Wołacz:
(hej!)
GoarkuGdzie jesteś Goarku!?
Cześć Goarku!
Goarku! Uważaj!
Goarku! Wróć do mnie!
Dobranoc Goarku!